-
1 gniew
m sgt (G gniewu) anger, rage- gwałtowny/nagły/ślepy gniew unbridled/sudden/blind anger a. rage- napad/wybuch gniewu a fit/an outburst of anger a. rage- w gniewie in anger- ogarnięty gniewem overhelmed by anger- budzić/rozpalać (czyjś) gniew a. gniew (w kimś) to rouse/stir up sb’s anger- czuć/okazywać gniew to feel/show anger- trząść się z gniewu to quiver with rage- kipieć gniewem to be seething (with anger)- pałać a. płonąć gniewem to be burning with anger- wpaść w gniew to get angry, to fly into a rage- wybuchnąć gniewem to explode with anger a. to lose one’s temper- wyładować swój gniew to vent one’s anger- hamować/tłumić gniew to contain/swallow one’s anger- powstrzymywać gniew to keep one’s temper- gniew na kogoś/coś anger at sb/sth, rage against sb/sth- gniew bogów the wrath of the gods* * *anger, wrathwpadać (wpaść perf) w gniew — to fly into a rage, to flare up
* * *mi1. (= złość) anger; wybuch gniewu fit of anger; tłumić w sobie gniew hold back one's anger; wpaść w gniew fall into a fit of anger; wprawić kogoś w gniew make sb furious; wybuchnąć l. unieść się gniewem explode with l. in anger.2. (= kłótnia) feud.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gniew
-
2 stłum|ić
pf vt 1. (wyciszyć) [materiał, ściana, trawa, osoba] to muffle [odgłos, kroki, okrzyki] ⇒ tłumić 2. (pokonać) to put down [bunt, powstanie] ⇒ tłumić 3. (opanować) to suppress [uczucie]; to stifle [westchnie, pragnienie, śmiech]- stłumić w sobie gniew to hold back one’s anger ⇒ tłumić4. (ograniczyć) to bring down [inflację]; to stifle [rozwój] ⇒ tłumić 5. (zgasić) to smother [ogień] ⇒ tłumićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stłum|ić
-
3 tłum|ić
impf vt 1. (gasić) to put out, to stamp out [ogień] ⇒ stłumić 2. (głuszyć, wyciszać) to muffle- kotary tłumiły hałas uliczny the noise of the traffic was muffled by the curtains ⇒ stłumić3. (amortyzować) to dampen- tłumić drgania to deaden vibrations ⇒ stłumić4. (opanować) to contain, to suppress [bunt, powstanie] ⇒ stłumić 5. przen. (dławić, dusić) to suppress- z trudem tłumiła w sobie gniew/łzy she could barely contain her anger/tears ⇒ stłumićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tłum|ić
См. также в других словарях:
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego
tłumić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tłumićmię, tłumićmi, tłumićmiony {{/stl 8}}– stłumić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyciskając, używając różnych środków, gasić, opanowywać ogień … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tłumić — ndk VIa, tłumićmię, tłumićmisz, tłum, tłumićił, tłumićmiony 1. «stosować środki zmierzające do likwidacji czegoś; nie dawać się czemuś rozwinąć, przygniatając coś (zwykle ogień)» Tłumić powstanie, rewolucję. Tłumić ruchy wolnościowe. 2.… … Słownik języka polskiego
